Ντόρις Λέσινγ, Το πέμπτο παιδί, 1988 (Doris Lessing, The Fifth Child)

Το μυθιστόρημα αυτό αφορά μια οικογένεια που διαλύεται όταν γεννιέται το πέμπτο παιδί. Απόμακρο και απροσάρμοστο, χωρίς κοινωνικές ικανότητες, αλλά με απίστευτη έμφυτη μυϊκή δύναμη, απομακρύνει από κοντά του τα αδέλφια, τους συγγενείς αλλά και τους γονείς του. Όταν ο γάτος και ο σκύλος της οικογένειας βρίσκονται διαδοχικά στραγγαλισμένοι όλοι υποψιάζονται το μικρό δίχρονο Μπεν. Μετά τα τρίτα του γενέθλια, οι γονείς αποφασίζουν για το καλό της υπόλοιπης οικογένειας να τον στείλουν σε κάποιο «ειδικό» ίδρυμα. Η μάνα όμως δεν μπορεί να αντέξει την ενοχή και τον φέρνει πίσω στο σπίτι τυλιγμένο σε ένα ζουρλομανδύα μετά από μερικές μέρες. Τα υπόλοιπα παιδιά κλειδώνουν τις πόρτες των δωματίων τους όταν κοιμούνται. Γιατροί, δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, αδυνατούν να εκφέρουν άποψη ή να διαγνώσουν πιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ο Μπεν φαίνεται να κουβαλεί αρχέγονα ένστικτα από κάποια άλλη εποχή χιλιάδες χρόνια πριν. Μεγαλώνει με παρέες ανάλογα ατίθασα και απροσάρμοστα παιδιά με έφεση στο έγκλημα και τη βία. Οι δάσκαλοι είναι ικανοποιημένοι που όλοι αυτοί απλά απουσιάζουν από το σχολείο. Όλοι βρίσκουν μια ευκαιρία να φύγουν από το σπίτι ενώ η μητέρα παρακολουθεί τον έφηβο πλέον Μπεν να μεγαλώνει και να ανεξαρτητοποιείται. Γνωρίζει ότι αργά η γρήγορα αυτός θα συλληφθεί για κάποιο αδίκημα και ότι θα καταλήξει ξανά ναρκωμένος μέσα σε ένα ζουρλομανδύα.

Η ιστορία αυτή, φέρνει στο προσκήνιο τους ανθρώπους που γεννιούνται χωρίς ιδιαίτερα χαρίσματα, με εγκληματικά ένστικτα και έμφυτα ελαττώματα, που αδυνατούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της κοινωνίας, αλλά και με τους οποίους η κοινωνία αρνείται να ασχοληθεί. Η μοίρα τους είναι συχνά να καταλήξουν έγκλειστοι σε κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα.