Ένα βιβλίο γραμμένο με παράπονο,
απογοήτευση αλλά και επιμονή, από τον πρώην Ανώτερο Λειτουργό της Υπηρεσίας Προστασίας
Καταναλωτών, και τώρα Πρόεδρο του Κυπριακού Συνδέσμου Καταναλωτών, που επέμενε
να καταγγέλλει την άμεσα προϊσταμένη του αλλά και τον Γενικό Διευθυντή και τον
Υπουργό, για κατάχρηση εξουσίας: Χαριστικές ποινές σε υποθέσεις παραβίασης της
νομοθεσίας για προστασία των καταναλωτών, μη διερεύνηση καταγγελιών του και,
εκδικητικές πράξεις εναντίον του. Οι
καταγγελίες του δεν έτυχαν ανεξάρτητης διερεύνησης, και αντί αυτού, σύμφωνα με
το βιβλίο, μετακινήθηκε σε άλλα αδρανή καθήκοντα, μειώθηκαν οι ετήσιες
αξιολογήσεις του στο βαθμό «μη ικανοποιητικά» και διατάχθηκαν πειθαρχικές
έρευνες εναντίον του.
Δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την υποστήριξη συναδέλφων του
στους οποίους ανατέθηκε η διερεύνηση των πιθανών παραπτωμάτων του: Της
εσωτερικής ελέγκτριας, της ερευνώντος λειτουργού που εξέτασε πιθανά πειθαρχικά
παραπτώματά του, του άμεσα προϊσταμένου του σε σχέση με τις αξιολογήσεις του. Δεν
μπόρεσε να εξασφαλίσει υποστήριξη από το Υπουργικό Συμβούλιο ή κάποιο
ανεξάρτητο θεσμό στον οποίο απευθύνθηκε: Τον Γενικό Εισαγγελέα, την Επίτροπο
Διοικήσεως, τον Γενικό Ελεγκτή ή την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας. Έτυχε
λοιδορίας σε αρκετά μέσα ενημέρωσης. Κάτι που δεν εντόπισα ως παρατήρηση του
συγγραφέα στο βιβλίο, είναι ότι σχεδόν κανένας από όσους «αναρμόδιους»
απευθύνθηκε και δεν εξέτασε τα παράπονά του, δεν παρέπεμψε το θέμα σε κάποιον
αρμόδιο, ως όφειλε με βάση τον περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο.
Μερική δικαίωσή του που καταδεικνύει ότι όντως έτυχε εκδικητικής συμπεριφοράς, αποτελεί
το γεγονός ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ακύρωσε την ετήσια υπηρεσιακή του
έκθεση για το 2015, επειδή αυτή συντάχθηκε σε παραβίαση βασικών προνοιών της
νομοθεσίας. Η ακύρωση αυτή έγινε μεταγενέστερα της αφυπηρέτησής του. Επίσης,
εάν τελικά ευσταθεί, ότι ο Γενικός Εισαγγελέας εξέδωσε γνωμάτευση με την οποία
ζητά να διερευνώνται όλες οι καταγγελίες εναντίον κρατικών αξιωματούχων.
Το θέμα δεν είναι ότι κάποιοι έκαναν
κάποια λάθη. Τα λάθη είναι ανθρώπινα. Το θέμα είναι ότι κάποιοι διέπραξαν λάθη
που δεν παραδέχθηκαν και για τα οποία ουδέποτε απολογήθηκαν. Το χειρότερο, αυτά
τα λάθη αφήνονται να επαναλαμβάνονται, με περισσότερο θράσος, με περισσότερη
ασυδοσία. Και δυστυχώς, κανένας αρμόδιος ή ανεξάρτητος θεσμός δεν έχει τη
θέληση ή την υπευθυνότητα να τα σταματήσει, συμμετέχοντας με τον τρόπο αυτό, είτε
από αδιαφορία είτε από διαπλοκή, δεν έχει σημασία, στη συγκάλυψη. Πραγματικά ανησυχητικό, είναι ότι ο Γενικός Διευθυντής
στον οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας στο βιβλίο του, διετέλεσε και Γενικός
Διευθυντής του Υπουργείου Δικαιοσύνης!
Το βιβλίο αποτελείται ουσιαστικά από
επιστολές του συγγραφέα και τις απαντητικές επιστολές εκείνων στους οποίους
απευθύνθηκε, που περιέχουν πολλά και διάφορα νομικά επιχειρήματα. Αποτελεί ένα
χρήσιμο βοήθημα για κάθε δημόσιο υπάλληλο, ιδιαίτερα για εκείνους που αισθάνονται
ότι καταδιώκονται για τις «ενοχλητικές» απόψεις τους στην προσπάθειά τους να
υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον ενάντια στην επικράτηση κάθε λογής ειδικών
συμφερόντων, ή να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από αδικίες εναντίον τους. Το
βιβλίο επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά, την κοινή υποψία, που κάθε τόσο
τεκμηριώνεται με γεγονότα, ότι οι νόμοι, η επιβολή μέτρων καταναγκασμού ή η
παράβλεψη αδικημάτων, δεν εφαρμόζονται ομοιόμορφα για όλους. Επιβεβαιώνει, για
μια ακόμη φορά, την έλλειψη διοικητικών ικανοτήτων από διευθυντικά ή διοικητικά
στελέχη, που με τη συμπεριφορά τους ή τις αποφάσεις τους, επιδεινώνουν, αντί να
επιλύουν, τα προβλήματα, ακόμη και σε κατάχρηση της εξουσίας τους. Επιβεβαιώνει,
αυτά που φανέρωσε η τραπεζική κρίση και η οικονομική καταστροφή, ότι τα
προβλήματα οφείλονται, ως επί το πλείστο, στους ιεραρχικά ανώτερους, που
συνεχίζουν με τις ίδιες νοοτροπίες να καταχρώνται ανεξέλεγκτα τις εξουσίες τους,
τις περισσότερες φορές με αλλότρια κίνητρα. Επιβεβαιώνει τις συστημικές
αγκυλώσεις, όπου μια σειρά από ανώτατους αξιωματούχους, στο δημόσιο και
ιδιωτικό τομέα, αδιαφορούν, διαπράττουν λάθη, παραπτώματα ή εγκλήματα, χωρίς να
υφίστανται συνέπειες, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Επιβεβαιώνει την αδιαφορία ή
διαστρέβλωση των μέσων ενημέρωσης για τα πραγματικά προβλήματα. Με τέτοιες
συμπεριφορές, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη γιατί οι κρατικές πολιτικές, ή οι
«ιδιωτικές» επενδύσεις, σε πάρα πολλά θέματα, είναι αναποτελεσματικές παρά τις
μεγάλες δαπάνες που τις υποστηρίζουν.
Το σίγουρο είναι, ότι εάν ο χρόνος που
αναλώθηκε στη μελέτη και σύνταξη των επιστολών που περιέχονται στο βιβλίο
αναλωνόταν στη συζήτηση των θεμάτων που τέθηκαν αρχικά, στην αιτιολόγηση των
ποινών για παραβίαση της νομοθεσίας για προστασία των καταναλωτών, το
αποτέλεσμα σήμερα θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο και ωφέλιμο, τόσο για όσους
αναλώθηκαν στη σύνταξη των επιστολών αυτών, αλλά και για τους καταναλωτές και
τις επιχειρήσεις. Το σίγουρο είναι, ότι υπάρχουν οι άνθρωποι, οι εξαιρέσεις,
που μπορούν να βελτιώσουν τα πράγματα και να επιφέρουν καλύτερα αποτελέσματα,
με λιγότερα μέσα, με λιγότερο κόστος, με περισσότερη υπευθυνότητα, με
περισσότερη ανθρωπιά, για όλους, που δυστυχώς συστημικά καταδιώκονται και
περιθωριοποιούνται. Το σίγουρο είναι, ότι ο Μάριος Δρουσιώτης δεν είναι ο μόνος
λειτουργός του Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας που βίωσε
ανάλογες καταστάσεις κατάχρησης εξουσίας.
Το Υπουργείο Ενέργειας έχει πρόσφατα
προκηρύξει 15 κενές θέσεις Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας. Έξι από τις
θέσεις αυτές προορίζονται για αποφοίτους νομικής! Με τέτοιες συμπεριφορές, το
Υπουργείο αυτό θα χρειαστεί πολλούς περισσότερους.
Ηλεκτρονικό αντίγραφο του βιβλίου σε
μορφή pdf που διατίθεται
δωρεάν από τον συγγραφέα μπορείτε να κατεβάσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο: Το
Χρονικό της Ντροπής
